In de wolken, in De wolken

Na acht weken gallo pinto, Spaans-Engelse tongen, dunne matrassen en luchtig stokbrood, voelden we ons eventjes in de wolken toen we vrijdag bij een rasechte Belg in 'Las Nubes' mochten vertoeven - met onze ongewassen, slordige kopjes bereikten we na een wild jeepritje zijn paradijsje.

Guacamole!

Vooral ons ontbijt met versgebakken brood en een vleugje - ok, een vleug - Nutella deden ons even nostalgisch worden. Maar de verse fruitla van ananas, papaya en watermeloen smolten nog altijd op onze tongen. Het luxueuze hemelbed - een mooi gedrapeerd muskietennet dus - was heel aanlokkelijk. Zalig om die 'kleine' dingen opnieuw meer te appreciëren. 

View from our bedroom

De ecolodge van Filip ligt hoog in de bergen. Aan de ene kant zicht op zee - de Pacifische golfslagen klonken als muziek onze oren - , aan de andere kant de hoogste berg van Costa Rica, Cerro Chirripó en rondom rond, jungle. Op de plaats waar zijn hoofdgebouw staat met natuurlijke ronde vormen die meegaan in de omgeving en waar hij zijn vier cabina's voor de gasten heeft opgetrokken, waren vroeger weilanden. Ondertussen heeft Filip met behulp van studenten van Universidad EARTH - waarover binnenkort meer - en zijn Costa Ricaanse werkmannen een grote diversiteit aan bomen en struiken geplant die stilaan hun takken uitslaan richting de jungle. Zo zagen we de katoenplant - Filip ziet zelfs mogelijkheden om hier ooit zijn eigen kledinglijn te beginnen ... of was dat eerder een vorm van wishful thinking - , een apennootplant en een kaneelboom waarvan de afgeschraapte schors ons van het kruid voorziet. Met al deze lekkernijen legt hij zjin gasten culinair in de watten. 

Cotton plant

Cotton

Filips huis is volledig off grid - moet ook wel als je op zeven kilometer van het dichtsbijzijnde dorpje, hoog in de bergen woont. Zonnepanelen zorgen voor elektriciteit, een soort rietbedsysteem met vulkanisch gesteente dat uitmondt in een vijver met eetbare vissen, zuivert het water. Filips paard houdt het gras kort en de kippen voorzien Las Nubes dan weer van vlees en eieren. Ook een stukje konijn wordt hier af en toe gesmaakt. Water komt rechtstreeks uit de bron die ook op het terrein ligt en wordt via een Breurram pomp - een hydraulische pomp die zelf werkt op waterkracht- tot op onze huid gebracht. 

reedbed with vulcanic rocks

 













Filip gelooft - net als onszelf - sterk in micro-economie wat simpelweg wil zeggen dat je zoveel mogelijk lokaal doet. Lokaal aankopen doen, mensen uit de omgeving tewerkstellen, plaatselijke handeltjes steunen. Zo helpt onze gastheer bijvoorbeeld een man met een kleinschalig kanobedrijfje in het dorp regelmatig aan klanten - zonder commissie te vragen, in tegenstelling tot veel grote hotels - en kwam de kaas op ons ontbijtbord vers van bij de buren. 

Filip in his kitchen

Las Nubes moet een kleinschalig project blijven en dat zint ons wel. Zolang niet te veel toeristen de berg oprijden, blijft de impact van de mens op de natuur beperkt. En wat een natuur - een van de werkmannen zag enkele weken geleden een zeldzame puma. Wij mochten alweer toekans, roofvogels en andere kleurrijke gevleugelden aanschouwen, maar ook kikkers en andere diertjes en ongedierte.

Goed is ook dat er terug bomen en struiken staan op plaatsen waar vroeger weilanden waren. Op veel plaatsen in Costa Rica zie je door erosie aangetaste berglandschappen veroorzaakt door bomenkap voor veeteelt. Het terug aanplanten van bomen is belangrijk en wordt door de overheid op sommige plaatsen gestimuleerd. Zo kreeg onze host in Villas Mastatal geld om bomen aan te planten. Een hoopvolle actie. Misschien iets om na te volgen bij ons, want 'Een boom dat is een prachtig ding '(Hans Andreus)'. Dat merken we hier telkens weer als we de machtige groene schepsels van de natuur zien,in de ons omringende jungle. Overheersend, reusachtig en broodnodig om onze lucht te zuiveren. Respect, dat voelen we elke keer opnieuw. 

En als we dan toch bomen aanplanten...waarom dan niet meteen een eetbaar exemplaar. Het is maar een idee... 

In The Clouds in the clouds

After eight weeks of gallo pinto, Spanish-English tongues, thin matresses and light baguettes, we felt "in the clouds" for a while when we stayed with a purebred Belgian in Las Nubes - unwashed and messy, we reached his small paradise after a wild jeep ride. 

Our breakfast which consisted of fresh-baked bread and a whiff of Nutella made us especially nostalgic. And the fresh fruit salad with pineapple, papaya and watermelon melted on our tongues. The luxurious canopy bed - with decorative mosquito curtain - was really tempting. It was lovely to appreciate the 'small' things again.

Filip's ecolodge is located high in the mountains. On one side you have a view of the sea - the Pacific waves were music to the ears.  On the other side, you can see the highest mountain of Costa Rica, Cerro Chirripo. And all around, jungle. The main building, which stands with natural round forms that flow with the surrounding environment, and his four cabinas, are constructed a midst the pastured land. In the meantime Filip planted a huge array of trees and bushes together with the help of some students of EARTH university - to be continued - and his Costa Rican workmen. We saw, among others, a cotton plant, a plant with monkey nuts and a cinnamon tree. Filip pampers his guests with all those delicacies.

Our host's house is totally off grid - almost no other choice when you are living high in the mountains, seven kilometers from the nearest village. Solar panels provide electricity, and a reed bed with volcanic rocks purifies the water which then flows into a pond with edible fish. Filip's horse keeps the grass short and the chickens provide Las Nubes with eggs and meat. Rabbit is also occasionally on the menu. Water comes immediately from the source, which can also be found on his land, and comes to us trough a Breurram pump - a kind of hydraulic ram or pump that uses waterpower to pump water.

Filip, like us, believes strongly in a mico economy, which means trying to do everything as locally as possible. He buys from the shops in his neighborhood, employs people from nearby, and supports local businesses. For example, he brings his guests to a man with a small canoe company in the village - without asking commission, unlike a lot of big hotels - and the cheese from our breakfast came fresh from the neighbors.

Las Nubes must remain a small scale project and that's what we like. As long as not too many tourists drive on the mountain, human impact on the nature will be limited. And this nature is worth preserving - one of the workmen saw a rare puma a couple of weeks ago. We again enjoyed the toucans, hunting birds and other colorful beauties, but also frogs and other animals crossed our eyes. 

Another good thing is that there are trees and bushes in places where there was pasture before. In many places in Costa Rica, the cutting down of trees for cattle breeding has caused erosion that adversely affects the mountain landscapes. The reforestation is important and the government supports it in some places. Our host in Villas Mastatal, for example,  got money to plant some trees - promising action. Maybe we should follow their example because after all, ” A tree is a beautiful thing” (Hans Andreus). It’s impossible to ignore these mighty green creatures of nature in the jungle - predominant, giant, and functional in the purification of our air. Respect is the word. 

And if we plant a tree, why not an edible one?  Just a thought …