Ondertussen hebben we Portugal alweer stilletjes achter ons gelaten. Met een gelukje en een flinke dosis lef, hebben we op één dag Portugal ingeruild voor Frankrijk. Van onze liftfratsen krijg je later meer te lezen - en te zien.
Onze blog was de laatste dagen niet altijd up-to-date. Mede door onze omwentelingen, maar ook en vooral omdat Tines computer een dipje heeft. Dus vergeef ons onze computerstilte.
De laatste dagen bij de Tippings waren echter allesbehalve inspiratieloos: met avocado's op een stokje, druivelaars die hun wilde manen verloren en een huis opgebouwd uit aarden zakjes.
De druivelaars ten huize Pam en Mark hebben we letterlijk een takje kleiner gemaakt. Met behulp van de immer fitte vorige eigenaar van het domein, Manuel, een Portugese man in zijn late zeventiger jaren, leerden we de technieken van het druivelaarsnoeien. Aan het einde van de dag konden we niet anders dan onze spieren een momentje van rust gunnen na 270 druivelaars. Manuel daarentegen bleek fluitend weg te fietsen. Van een Portugese bink gesproken...
Daarnaast zijn we ook terechtgekomen bij een charismatisch Engels koppel dat de voorbije vijf jaar gewerkt heeft aan hun eigen soort van earthship. Met zakjes bestaande uit leem en aarde hebben ze een ronde thuis gecreëerd. Leuk om zo een ecohuis vanbinnen en vanbuiten te bewonderen, maar we hopen dat we de komende maanden nog een kans krijgen om het bouwproces zelf in beeld te brengen. De afwerking van hun huis was nog niet helemaal in orde, maar de tuin gaf alleszins voldoende vruchten af. Vers geplukte druivenwijn drink je niet elke dag. De vijgenlikeur was echter iets te straf voor onze keeltjes - 60 graden begot. Slik.
De citroenen vlogen ons daar trouwens om de oren in Portugal. Benieuwd wat je daar allemaal mee aan kan vangen? Binnenkort geven we jullie een todolijstje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Al wie graag een berichtje achterlaat of een reactie schrijft: laat maar komen!