Lekker duurzaam Enschede

Twee weekjes geleden stampten onze benen zich bereidwillig en tevree een weg naar Enschede. Onze laatste stop voor Duitsland. Met het vooruitzicht op het blije weerzien met onze vriendin Lotte – een Hollie waar we enkele mooie Costa Ricaanse avonturen mee beleefd hebben – konden we niet snel genoeg vooruitgaan. Toch nodigde het zonnetje en de mooie omgeving ons uit om af en toe een tussenstop te maken. Op het einde bleek er een knooppunt te ontbreken – slechts de tweede keer tijdens heel onze reis, dus geen reden om je geloof in het knooppuntennetwerk te verliezen – waardoor we maar net op tijd ten huize Krijnsen arriveerden. Lotte zelf was er niet – ze had het ons wel op voorhand gezegd hoor - maar we werden hartelijk ontvangen door haar ouders die zelf ook echte fiets-en reisliefhebbers zijn en ten volle begrepen wat een fietsreiziger nodig heeft.

 

Dankbaar stopten we onze kleren in de wasmachine, namen we een verfrissende douche, genoten van een heerlijke maaltijd en kropen moe maar gelukkig in een echt bed met zachte kussens – heerlijk hoe je die kleine dingen weer meer apprecieert als je ze eventjes moet missen. Lottes papa 'Hans Krijnsen' is trouwens een duurzame kok met een eigen kookatelier waar hij mensen de kneepjes van het vak probeert bij te brengen. Hij kookt thuis bij mensen of verzorgt de catering voor feestjes. Jammer genoeg was er geen kookatelier tijdens ons verblijf. We mochten echter wel van zijn kookkunsten genieten en ontfutselden hem enkele receptjes.

Hans nam ons ook mee naar het Paradijs. Een magische vegetarische eetplek vlakbij hun huis waar hij tien jaar werkte voor hij zijn eigen zaak begon. In de loods van een oude textielfabriek besloot Adriaan Schalken enkele jaren terug zijn droom waar te maken. Hij had iets tegen de wegwerpcultuur, was zelf een kunstenaar en slaagde erin om met allerlei gerecycleerd, tweedehands materiaal en een grote dosis creativiteit een plaats te creëren waar iedereen instant gelukkig van wordt. Er zijn zoveel verborgen hoekjes en kantjes te vinden dat het een ware ontdekkingstocht is om hier te eten. Vijvertjes met vissen en schildpadden, de kinderhoek, een grotje, een boekenruilkast, een hangbrug, en de jungle aan planten – gerecycleerde planten trouwens. Alles bijeen straalde de plaats een grote portie gelukzaligheid uit. En het gaf ons heel wat inspiratie waarmee wij onze dromen alweer een stukje kunnen uitbreiden. 

Dat Enschede meerdere eco-plaatsjes te bieden heeft, hadden we al snel door. We bezochten daar ook de biologische zorgboerderij De Viermarken. Deze op zichzelf staande stichting heeft ongeveer 80 vrijwillige medewerkers die de handen uit de mouwen steken om het terrein van 20 hectare ten volle te benutten. Zo werken ze onder andere met mensen met een beperking en mensen die terug in de maatschappij geïntegreerd moeten worden. De boerderij had heel wat meer in petto dan enkel een 'moestuin' en diertjes. Toen wij – Lotte inclusief - het domein verkenden, viel ons oog op de grote diversiteit die daar rondhangt. Naast het 'échte' boerderijwerk, werkten ze ook met tweedehands hout waarmee enkele houtkunstenaars aan de slag gingen. Zo ontstonden er originele vogelkastjes en plateaus. Ook met schapenwol werd er lustig geknutseld, gebreid en gesponnen. Het eindresultaat stond te blinken in het 'uitstalraam' van het winkeltje dat de Viermarken ook heeft. Elke dag wordt er in een oude steenoven vers brood gebakken. En wij kochten een potje 'aardbeienjam' om de smaakpapillen van Lottes ouders te strelen. 

Na twee weken Nederland, moeten we wel toegeven: onze noorderburen hebben meer natuur en water in hun mars dan we gedacht hadden. En zelfs ons taaltje hebben we flink bijgeschaafd met enkele oerhollandse woorden! Jullie hebben nog een lesje Nederlands Nederlands voor Dummies tegoed van ons.

Doeg!

Delicious sustainable Enschede

Two weeks ago our legs willingly and happily rode themselves to Enschede. Our last stop before Germany. We were looking forward to see our friend Lotte again – a 'Hollie' with who we have had some beautiful Costa Rican adventures – so we couldn't get there fast enough. Still the sun and the beautiful environment invited us to make a stop from time to time. In the end a node ( of the Cycle Node Network) was missing – the second one during our whole trip, so no reason to loose your faith in this cycling network -so that we arrived only just in time at the Krijnsen's house. Lotte herself wasn't home – what she had told us before of course – but her parents welcomed us with open arms. Because they are also bike travelers they knew exactly what we needed.

Greatfully we put our clothes in the washing machine, took a refreshing shower, enjoyed a delicious meal and went tired but happy to a real bed with soft pillows – nice how you appreciate those little things more when you have been missing them for a while. Lotte's dad 'Hans Krijnsen' is a sustainable cook by the way. In his own 'kookatelier' he tries to teach people the fine art of cooking. He cooks at people's houses and does the catering of parties. Sadly there wasn't a cooking workshop during our stay but we did get the chance to enjoy his cooking art and gathered some recipes.

Hans also took us to 'Paradise'. A magical vegetarian restaurant close to their house where he has worked as a chef for ten years before starting his own business. In the hangar of an old textile factory Adriaan Schalken decided a couple of years ago to make his dream come true. This artist had some issues with the throwaway culture we're living in and succeeded to create a place that causes instant hapiness, only by using recycled, second hand materials. There are so many hidden corners that it's a real discovery tour to eat here. Ponds with fishes and turtles, the child corner, a little cave, a book switch closet, a hang bridge and a jungle of plants – recycled plants of course which have grown magically big here. Everything together makes the place spread out some hapiness. It gave us some new inspiration for our own dreams.

That Enschede has more than one ecological spot, we figured out very fast. We also visited an organic care farm 'De Viermarken'. This organisation has approximately 80 volunteers who help to make the terrain of 20 hectares as productive as possible. They work for example with people with a dissability and people who have to be reintegrated in society. The farm has a lot more to offer than only a 'vegetable patch' and some animals. When we – Lotte inclusive- were exploring the domain, our eye fell on the big diversity that was present. Next to the 'real' farming work, they also work with second hand wood which some wood artists change into original bird box and serving trays. Also with the sheep wool they made all kinds of creative things. The end result was sparkling in the 'show room' of the little shop the Viermarken also has. Every day fresh bread is made in an old stone oven. And we bought a jar of 'strawberry jam' to caress the taste buds of Lotte's parents.

After two weeks in the Netherlands, we must admit: our northern neighbours have more nature and water to offer than we thought. And even our language expanded a little bit with some really interesting words! We do owe you a lesson Dutch Dutch for Dummies.

Doeg!