donderdag 19 juni 2014

Het voedselbos

Enkele weken geleden sloeg de 'Ecotrippingkriebel' knalhard toe: met de belbus trokken we dan maar naar het Voedselbos in Nokere. Ons ecologisch hartje ging er sneller van slaan. We voelden ons als een vis in het water toen we terechtkwamen in de groene oase. Eindelijk konden we onze behoefte nog eens doen op een droogtoilet. We zagen een wilgenhut in volle bloei en een huis gemaakt uit leem en hout - door de vele vrijwilligers met liefde gedoopt tot het "trondus". 


Het begrip 'voedselbos' vloog ons tijdens het voorbije jaar vaak om de oren maar nog nooit konden we er één aan de levende lijve ervaren tot nu. Met een glimlach betraden we dan ook het paradijs van Bert en Suus. Naast een pratende wortel, kwamen we er ook en vooral een rijk gevuld bos tegen met eetbare planten, schimmels, bomen en een mengelmoes aan verhalen.

De fietsgenerator en de wortel

Bert gaf ons een beklijvende rondleiding. Tijdens zijn verhaal merkten we al heel snel dat deze man en zijn gezin helemaal weg zijn van hun voedselbos. Dat hij zijn juweeltje heeft opgebouwd samen met een hele bende vrijwilligers en cursisten maakt het plaatje compleet: in permacultuur sta je nooit alleen, mensen rondom jou zijn deel van het hele proces. Een van de projecten die uit hun samenwerking met andere mensen is ontstaan, is 'de fietsgenerator'. Wij als ecotrippers deden de test! En jawel, de radio verbonden aan de fiets begon mee te brullen. Je ziet: de vindingrijkheid is hier eindeloos.


Al jarenlang is Bert een rasechte natuurvoorvechter. Stap voor stap werd zijn interesse uitgebreid naar een passie om zelf voedsel te kweken, zonder te vervallen in de gangbare landbouw waar gifstoffen en kunstmest nu eenmaal 'onmisbaar' lijken. Monocultuur versus voedselbos. Een wereld van verschil. De eerste is praktisch, maar heeft heel wat nadelen: ziektes, besproeien, vervuiling. De tweede toont dan weer de rijke biodiversiteit van deze wereld: meer dan 600 plantsoorten vind je er terug - onze maagjes begonnen spontaan te rommelen en grommen. 

Je kon onder andere je eigen 'schimmelstam'
 kopen. Om ook de biodiversiteit in
 jouw moestuin te bevorderen.

Een van de belangrijke eigenschappen van het bos is dat de meeste planten 'vast' zijn, dus meerjarige planten. Het feit dat er tussen de zuid - en de noordkant ongeveer 5 graden verschil is, maakt dat je zo een grote variëteit hebt binnen je plantensoorten - haal jullie thermometer maar al boven in jullie moestuinen! Ook het dierenrijk waant zich in een waar paradijs. Zo kan je hier een hele meute gastarbeiders spotten: WORMEN. 

Alles in het bos heeft zo zijn eigen functie. Kunstmest of olie is dan ook overbodig. Het is een levend systeem: naast groenten, heb je ook een apotheek in je tuin en kan je in een stil hoekje helemaal tot rust komen. Deze 'gestructureerde chaos' zorgt ervoor dat elk deeltje van de tuin ondersteund wordt door een ander deel. Hoe meer je erin vertoeft, hoe meer je ontdekt.

De wilgenhut

Tijdens de 'Ecotuindag' viel vooral op hoeveel mensen de permacultuurkriebel te pakken hebben. Iedereen luisterde geboeid naar de verhalen van Bert en andere vrijwilligers die het beste van zichzelf gaven. Zo was er ook iemand die workshops 'natuurlijk zeisen' gaf. Met veel enthousiasme legde hij uit hoe je op een natuurlijke manier komaf kan maken met je lange grassprieten. 


Naast het educatieve luik, hebben wij ook genoten van een ludieke zangpartij, heerlijke zelfgemaakte desserts en vlierbloesemsap. Een sfeer dat je heel vaak terugvindt waar mensen samenkomen met een doel voor ogen: de wereld een klein beetje mooier maken door de natuur zijn gang te laten gaan.




Wij keken, vroegen, schreven, babbelden, lachten, leerden, zochten, vonden ... kortom: wij  ECOTRIPTEN.

Meer van dat graag!