zaterdag 27 juli 2013

Det Økologiske Inspirationshus

Het einde van ons ruilsprookje mogen jullie dan wel kennen maar ons verhaal is nog niet uit - en zal dat waarschijnlijk ook nog lange niet zijn ... Onze laatste dagjes Denemarken brachten we door bij een sympathiek gezinnetje dat we in Costa Rica leerden kennen - Merci Mikkel, Marie, Alma en Otto! We verbleven in hun appartement in Kopenhagen en dompelden ons verder onder in de Deense cultuur.



Drie dagen dwaalden we rond en genoten ten volle van al het moois dat de hoofdstad te bieden heeft. Naast de kleine sirene - die echt wel klein was en moeilijk te vinden tussen de horde toeristen - zagen we het paleis, de haven, het centrum, straatartiesten, twee bollen ijs voor vijf euro... en natuurlijk niet te missen 'Christiania'.





Deze 'vrijstad' ontstond in 1970 toen een groep hippies een leegstaande legerkazerne kraakten en zichzelf onafhankelijk verklaarde. Camera's zijn jammer genoeg niet toegelaten waardoor we jullie enkel een foto van de omringende graffitimuren kunnen tonen maar wie ooit in Kopenhagen is, moet er naartoe. Dit stadsgedeelte ademt vrijheid en creativiteit uit. Er wonen is misschien niet voor iedereen weggelegd, maar een bezoekje wel. Jong en oud, toeristen allerhande, maar ook gewoon inwoners van Kopenhagen. Iedereen komt hier langs voor een bezoekje aan de jazz-club, de meubelmaker, de restaurantjes, de kledingstandjes en ja, ook voor de softdrugs die hier openlijk verkocht wordt. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Christiania is een deel van Kopenhagen. We zouden zelfs durven zeggen dat de Kopenhagers trots zijn op deze wijk.




Als er één ding is dat we gevoeld hebben tijdens ons korte verblijf in de stad waar één vijfde van de Deense bevolking woont, dan is het vrijheid. Denen lijken zorgeloos door het leven te 'fietsen' - om het met onze woorden te zeggen. En fietsen dat doen ze vaak en met plezier. Hun modieuze helm op het hoofd en een hand in de lucht om de achterligger te verwittigen dat ze zullen stoppen....




Via de twee Spaanse vrijwilligers Garazi en Adrián, die we ontmoetten in de ecovillage Munksøgård, kwamen we terecht in het 'Økologiske Inspirationshus'. Een huis met een ecologische hoek af - of meerdere. 

Jytte Abildstrøm is een Deense actrice/regisseur en zoveel meer. Zij besloot om zo'n twintig jaar geleden haar ecologische visie om te zetten in de praktijk. Naast een duurzaam theater in Kopenhagen, bouwde ze ook haar eigen ecologische huis. Haar hoofddoel was en is om allerlei mensen van jong tot oud inspiratie mee te geven en te tonen hoe je kan leven op zo een manier dat je de natuur ten volle respecteert. Eerst gebruikte ze het als woonhuis en kwam een hele meute mensen kijken hoe zij woonde op een duurzame manier, maar uiteindelijk is de focus verlegd naar een bezoekershuis in de pure zin van het woord.



Ondertussen geniet Jytte van haar huisje in Munksøgård, de ecovillage die trouwens door haar eigen zoon is opgericht - het zit daar duidelijk in de genen. In het Økologiske Inspirationshus bruist het nog altijd van de energie, al is dat vooral tijdens het schooljaar te voelen. Doordat ze gestart zijn met 'lesgeven' hebben ze een nauwe band ontwikkeld met het schoolsysteem. Zo geven de medewerkers van het huis: natuur en techniek op een duurzame manier. Kinderen van vijf tot tien jaar genieten van het poppentheater terwijl ze tegelijkertijd bijleren over ecologie. Die combinatie van duurzaamheid en theater zorgt ervoor dat kinderen ook effectief op een aandachtige manier luisteren en zien hoe het wél kan.



Op een praktische manier leren ze bij over het reilen en zeilen van het ecologische huis. Zo is er een Zweedse pizzaoven gebouwd die opgewarmd wordt door afvalhout. Het bakken van de pizza's is een leuke manier om aan te tonen dat je op een duurzame manier je huis kan opwarmen en tegelijkertijd voor eten kan zorgen - enkel in de winter zijn er dus pizza's te eten, voor wie graag eens een kijkje neemt. Op het hoofddak vind je een soort lavasteen terug die zowel de zon buiten houdt in de zomer als de koude weert in de winter. De planten overal verspreid in het huis zijn eigenlijk een soort water - en luchtzuiveringssysteem. In de wormenbak wordt dan weer aangetoond hoe de wormen helpen composteren.



Ook wordt er geëxperimenteerd met zonne - en andere duurzame energie. Hoe je een mini-tuintje ontwikkelt voor in de klas is een andere workshop en dan heb je ook nog de leuke recyclagetips: ooit al een fietszadel als lamp gebruikt? Het proberen waard, zo weten wij!


 

Det Økologiske Inspirationshus


You may already know the end of our exchange fairytale, but that doesn't mean our story has come to an end yet. Our last days in Denmark we spent with a sweet family we got to know in Costa Rica - thank you Mikkel, Marie, Alma and Otto! We stayed in their appartment in Copenhagen and immersed ourselves further in the Danish culture.





For three days we wandered around and enjoyed all the beautiful things that the capital has in store. Next to the Little Mermaid - who was really small and difficult to find behind the crowd of tourists - we saw the palace, the harbor, the city centre, streat artists, two balls of ice cream for 5 euros ... and of course 'Christiania'.



This freetown emerged in 1970 when a group of hippies creaked an abandoned army barrack and declared themselves independent. Cameras weren't allowed, so we can only show you the surrounding graffiti walls. This part of the city exhales freedom and creativity. Young and old, every kind of tourist, but also inhabitants of Copenhagen: everyone goes by to visit the jazz club, the joiner, the restaurants, cloth shops and of course the soft drugs which are sold in public. Very alternative place but we didn't feel unsafe at all. Christiania is a part of Copenhagen. We can even say that the inhabitants of the capital are proud of this quarter.



If there is one thing we felt during our short stay in Kopenhagen, it's freedom. Danes seem to 'bike' carefree through life - to say it in our terms. And cycling is something they do a lot and that they enjoy. Fashionable helmets on their heads and hands in the air to warn the row of cyclists behind them they will stop ...



Via the two Spanish volunteers Garazi and Adrián, who we met in the ecovillage Munksøgård, we got to know the 'Økologiske Inspirationshus'. A house full of ecological corners.

Jytte Abildstrøm is a Danish actress/producer and so much more. About 20 years ago she decided to put her ecological vision into practice. Next to a sustainable theater in Copenhagen, she built her own ecological house. Her aim was and is to inspire young and old and to show how you can live respecting nature. At the beginning she really lived in the house and people came by to visit but finally the focus has shifted to a visitors house.



Meanwhile Jytte is enjoying her little house in Munksøgård, the ecovillage that is built by her own son - it must be in the genes. In the Økologiske Inspirationshus it's still fizzing of energy, especially during the school year. They started to teach and developed close ties with the school system. The employees of the house give nature and technique, in a sustainable way. Children from 5 to 10 enjoy the puppetshow while they are learning about ecology. The combination of sustainability and theater makes the children listen attentively and that's how they remember how it could be.




In a practical way they learn more about the ongoings of the ecohouse. There is a Swedish pizza oven heated with waste wood. Making pizza with the children is a fun way to show how you can heat your house in a sustainable way while using the warmth to make dinner. On the roof you find some kind of lava stone that shuts out the sun in the summer and the cold in the winter. The plants spreaded in the house are actually a kind of water- and air purification system. In the worm box the children can see how worms help with the composting process.



The children can also experiment with little solar panels and other types of sustainable energy. They develop a mini garden and learn some creative ways to recycle; ever used an old saddle as lamp?




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Al wie graag een berichtje achterlaat of een reactie schrijft: laat maar komen!