Schunnige vrouwenklap, bananen en verse vis

In Roberts huis is het nooit stil. Zijn Costa Ricaanse familie, werkmannen en andere verwanten met allerlei nationaliteiten lopen zijn deur - die eigenlijk zo goed als onbestaande is - bijna plat. Na een dikke week met de man op pad geweest te zijn, is ons inburgeringsproces al volop in gang gezet. Heerlijk om met schoondochter Nena en vriendin Anna-Lucia achter de kookpotten te staan en hun schunnige vrouwenklap te aanhoren - ons Spaanse vocabularium gaat er hier op vooruit.

Cooking with Anna-Lucia

De bananenrecepten vliegen ons om de oren en landen dikwijls in onze wagenwijde monden. Van gekookte tot bakbanaantjes. Van gefrituurde bananenchips tot bananensmoothie. Je kan er alle kanten mee op. Een van onze favorietjes zijn de patajones. Je bakt schijfjes platanos (= bakbananen) in olie, plet ze met een glas en gooit ze opnieuw in het dampende goedje - even vettig als onze frietjes dus. Daarnaast hebben we onder andere de cashewappels gemengd met tapa dulce - een typische verse suikerklomp gemaakt van suikerriet die gezonder schijnt te zijn dan onze geraffineerde versie - om er honing van te maken. 

mmmmmm Patajones

Tapa dulce

Als we inkopen doen in het centrum van Rio Claro, lijken we wel Roberts twee persoonlijk lijfwachten. We genieten ervan om in de plaatselijke fruitwinkel en supermarkt rond te lopen. Al kunnen we de overload aan plastic zakjes niet zomaar negeren. Toen Tine er vandaag op hamerde om de ananas toch zonder zakje mee te nemen, werd ze een beetje vreemd nagestaard. Aan de andere kant van de baan zien we dan weer de opkomst van Amerikaanse giganten die voor moordende concurrentie zorgen. Voorlopig houden de charmante winkeliers koppig stand, maar we vragen ons af hoelang dat nog houdbaar is en of die buitenlandse - lees meestal Amerikaanse -invasie 'eindig' is. 

The fruit shop

Op zondagmiddag genoot Robert van een langgerekte siesta, terwijl wij door zijn verwanten getrakteerd werden op een middagje vertier en plezier. Hier hoef je echter niet ver te rijden om je privaat natuurzwembad, visvijver en waterval tegen te komen. Alles voor de prijs van een, in een plaatselijke bergrivier. Met z'n allen sprongen we in de laadbak van de truck. Na een tussenstop in de soda om enkele voedingsstoffen in te slaan, kwamen we al snel bij 'de kabelbaan'. Veel van gehoord, en dus onvermijdelijk het uitproberen waard, tenzij je liever de nattevoetentactiek toepast. Voortgetrokken met onze eigenste spierbundels - akkoord, het waren de jongens die mee waren die dit voor hun rekening namen - geraakten we aan de overkant met kurkdroge voeten. 

Na enkele gras, rots - en waterpadjes kwamen we op hun paradijselijke plekje. Anna-Lucia haalde meteen haar zelfgefabriceerde vislijn boven en luttele seconden later sloeg ze er al een aan haar haak! Van een gelukstreffer gesproken, of had ze dit nog gedaan? Op het einde van de middag had ze een zakje vol verse vis verzameld. Wij genoten van het koele water en probeerden te vechten tegen de stroom, maar vooruitzwemmen zat er niet echt in. Blijven trappelen dan maar.

 

 

De waterval was iets moeilijker te bereiken. Met een regenbui neerpletsend op onze hoofden gleden en sleerden we richting een volgend natuurfenomeen. En we kunnen zeggen: het was het wankelen waard. Met voldane blikken konden we in de laadbak van de truck terugkijken op een beestig middagje natuur. 

 

 

Scandalous women talk, bananas and fresh fish

In Robert's house it's never quiet. His Costa Rican family, workmen and other relatives with all kind of nationalities run in and out of his house every day - which doesn't really have a front door anyway. After almost ten days of walking around with our host, our integration process is on the run. It's a pleasure to cook together with his daughter in law Nena and her friend Anna-Lucia and to hear these scandalous women talk - our Spanish vocabulary is improving.

The banana recipes here are endless and we love it. From cooked green bananas to plantains. From fried banana chips to banana smoothies. You really can do anything with it. One of our favorites is the patajone. You fry slices of plantain in oil, flatten them with a glass and fry them another time- same technique as we use to make our delicious Belgian fries, and just as greasy too. We also made honey out of the cashew apple and tapa dulce - a typical fresh lump of sugar made out of sugar cane which is said to be healtier than our raffinate version.


If we go shopping in the centre of Rio Claro, we look like Robert's personal bodyguards. We enjoy walking around in the local fruit shop and supermarket. But we can’t ignore the overload of plastic bags. When Tine insisted today to take the pineapple with her without a bag, they all looked a bit confused. On the other side of the road we see the attendance of American giants ensure cutthroat competition. At this moment the charming shopkeepers stubbornly maintain, but for how long? And will this foreign – mostly American – invasion be finite?  

On Sunday afternoon Robert could enjoy the silence, while we had an afternoon of entertainment and fun. Here you don’t have to drive far to find you own private nature swimming pool, fishpond and waterfall. Everything in one local mountain river. We all jumped into the back of the car and off we went. After a stop in the soda (=local food shop) to buy some nutrients, we arrived close to the cableway. We already heard a lot about it, so it was inevitable worth trying, unless you prefer the ‘wet feet tactique’. Pulled by our own muscle power – ok, the boys did that part of the job – we reached the other side with bone-dry feet.

After a couple of grass, rock and water tracks, we arrived at their little paradise. Anna-Lucia immediately brought out her own fabricated fish line and only seconds later she hooked her first fish! A lucky shot, or has she done this more often? At the end of the afternoon she collected a bag full of fresh fish. We enjoyed the cold water and tried to fight against the stream, but swimming forward wasn’t a big success. Keep on trampling.

The waterfall was more difficult to reach. With a rain shower falling on our heads, we slid and glided in the direction of the next natural phenomena. And we can admit: it was worth it to falter a little bit. With satisfied glances we could look back to a beastly afternoon of nature.