Een muzikaal allegaartje van avonturiers en kunstenaars is het hier. De gitaren, tamtams, en de trekharmonica staan geen seconde stil - behalve dan tijdens de werkuren en meditatiemomenten. Hoewel ze dan ook soms blijven nazinderen. Van Abba tot de Beatles. Van een strakke gitaarsolo tot een ongestructureerde jamsessie.
Le Moulin ligt een beetje verscholen achter hoge boomkronen en in een vallei waar het regenwater als in een dakgoot naar beneden stroomt. Elke ochtend komen we samen in het livingetje. Met een overbevolking tot gevolg. Met ondermeer een fietsende goudsmid, een snoeiende reisbegeleidster, Schotse neven, een jonge Mexicaan, enkele Hollandse meiden met pit en een Deense deerne staat de klok nooit stil.
Je vraagt je misschien af waar het ecologische in dit verhaal gebleven is? Wel, Wim en Patricia willen in de komende jaren de oude leefgemeenschap die hier ooit was terug doen opleven. En terugkeren naar de zelfvoorzienendheid - of toch een dichte benadering, we ondervonden reeds dat niet alles zomaar vanzelf komt. Een eigen bakkerijtje, doorgeknipte elektriciteitsdraden en warm water op zonne-energie staan alvast op het wachtlijstje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Al wie graag een berichtje achterlaat of een reactie schrijft: laat maar komen!