Van zeemlappen tot kindertuinen

Het zwaaicomité in Zele stond lustig te zwieren aan het Tuimelaarskapelleke toen wij onze fiets – een beetje wiebelig – opsprongen om door Nederland, Duitsland en uiteindelijk Denemarken te trappen. Overvolle fietszakken, een banaan op de rug en een zeemlappen broek tussen de benen: wij waren helemaal ingespannen.

Met de wind in de rug en de neus in de lucht volgden we de verschillende knooppunten. Van 80 naar 33, van 56 naar 60. Elk knooppunt bracht ons weer een stapje dichter richting ons eerste doel: Chaam bereiken. Zonder dat we één blik op een kaart moesten richten, zijn we uiteindelijk op onze bestemming beland. En dan begon de zoektocht naar een kampeerplekje, hoewel 'zoektocht'. Al bij het tweede huis waar we langs gingen kregen we een mooi stukje gazon aangeboden. Frans en Riet wonen vlakbij de Belgisch – Nederlandse grens. Na een verkwikkend kopje thee mét een koekje erbij, kropen we al heel snel de tent in om aan een lang (koukleumend) nachtje te beginnen. Gelukkig warmde de tent 's ochtends heel vroeg op door de eerste zonnestralen waardoor we nog even langer bleven 'soezen'.

Hordes wielertoeristen vonden hun weg in Chaam en al snel voelden wij aan onze beentjes dat we er opnieuw helemaal klaar voor waren. Hup naar Moergestel!

Een fikse fietstocht en enkele bananen later, arriveerden we in het kleine dorpje Moergestel dat elk jaar opnieuw tien dagen lang wordt omgevormd naar 'Moergestel fietsdorp'. Paul van Est was de man die ons al 'bakfietsend' tegemoet kwam gereden. Als bezige, vrijwillige en vooral duurzame bij is hij zowat in heel Tilburg vertegenwoordigd.

Hij vertelde ons een heleboel over het concept van de verschillende fietsroutes in Moergestel. Zo vonden wij de knapzakroute het leukste initiatief. Dan krijg je als fietser een typisch knapzakje mee waarin verschillende bonnetjes terug te vinden zijn waarmee je dan terecht kan op de plaatselijke boerderijen: bij de ene krijg je een kopje verse karnemelk, de andere laat je genieten van zijn heerlijke aardbeien en ga zo maar door. Ook wij kregen een leuk knapzakje mee om onze tocht zo een beetje op te vrolijken!

Daarna nam Paul ons mee naar Tilburg waar hij onder andere een fervent aanhanger is van de stadslandbouw. Hij heeft zo in zijn wijk Jeruzalem samen met andere vrijwilligers de kindertuin 'Het beloofde land' opgericht. Enkele keren per week krijgen kinderen de kans om samen met hem of anderen mee te werken in de moestuin. De groentjes en het fruit mogen ook gewoon heerlijk geplukt worden door de wijkbewoners.

Even later trapten wij – met onze moegefietste lijven – achter hem aan door het centrum van Tilburg waar hij ook als vrijwilliger de stadstuin 'De Tuin' mee onderhoudt en aanlegt. In houten bakken werd er lustig getuinierd. Onder andere enkele scholen vonden het een leuk initiatief en zijn zelf van plan om ook op die manier hun eigen tuintje in te richten, om zo het stadsgevoel een beetje groener te maken.

Na die twee dagen kunnen we met trots zeggen dat er al meer dan 150 kilometer op de teller – in ons hoofd, maar vooral voelbaar in onze benen – staat. Als dat maar goed afloopt!

 From gel pads to children's gardens

The  farewell committee in Zele was waving enthusiastically when we jumped on our bikes - a little bit wobbly because of the luggage- to start our trip through The Netherlands, Germany to our final destination Denmark. Overstuffed bike bags, a banana in our cycling jerseys and a very nice pair of cycling shorts: we were totally ready  for it.

With the wind at our backs and our noses in the air we followed the different cycle nodes - If you have never heard of this before, check this website 'http://www.fietsroute.org/Cycle-Networks.php'. From 80 till 33, from 56 till 60. Every 'node' brought us a little bit closer to our first goal: reaching Chaam. Without one look at the map, we finally reached our destination. And then the search for a camping spot began, although 'search'. Already at the second house we went to, we got offered a nice piece of lawn. Frans and Riet live just across the Belgian border. After a delicious cup of tea with a cookie of course, we went to our tent to start our long (and a little bit cold) night. Luckily the tent warmed up very soon in the morning with the first sunrays which made us 'snoozing' just for a little while.

Large groups of cyclists had already found their way to Chaam and very soon we had the feeling our legs were up to it again. Off to Moergestel!

After a serious bike trip and a couple of bananas, we arrived in the little village which is reformed every year during a period of ten days into 'Moergestel fietsdorp (bike village)'. Paul van Est was the man who was waiting for us there. As busy, volunteering and especially sustainable bee, he is represented in some what the whole of Tilburg.

He told us about the concept of the different bike tours which were organised during 'Moergestel fietsdorp'. Personally we were a big fan of  'the knapsack tour'. Every cyclist gets a typical knapsack with different coupons to spend in local farms: in one of the farms you can taste a cup of fresh buttermilk, the other one gives you some strawberries and so on. We also got a knapsack to use on our way!

Afterwards Paul took us to Tilburg where he really likes to promote urban agriculture. In the district Jeruzalem he created a biological children garden together with some other enthusiastic volunteers. Several times in a week the children get the chance to work together in the kitchen garden. The vegetables and fruit can be picked by the local residents.

A little later we were pedaling - with our tired bodies - behind him through the centre of Tilburg where he also works as a volunteer in the city garden 'De Tuin'. They garden in wooden boxes here. Among others some schools found this a very nice initiative and  they have plans to start their own garden there also, to make the city feel a little greener.

After two days we can proudly say that we have already cycled more than 150 kilometres - and yes, we feel it in our legs, but don't worry we won't give up! - See you soon!