Fawaka?

We zijn in Miravet, een stukje ongetemd Spaans grondgebied vlakbij de Ebro. Na  drie dagen zijn we nog steeds aan het bijleren over het rijkelijk gevulde, ecologische leven van Maria en Mathieu. Ze geloven beide met heel hun hart in de connectie tussen mens en natuur. Het is hier dan ook een dierenparadijs waar elk beestje zijn eigen plekje heeft - zelfs Evelien voelt zich al helemaal thuis.

Het koppel is Nederlandstalig, maar Mathieu zijn roots liggen in een stukje Zuid-Amerikaanse vrolijkheid: Suriname – Eveliens Witte Kip-tijden drijven weer naar boven. Fawaka? De afkomst van onze gastheer is moeilijk te negeren.  Zowel aan zijn kookkunsten als aan zijn vriendschap met Coco, de ara, merk je dat de tropen heel wat sporen nagelaten hebben in zijn leven – net zoals de paddenstoelen onder de oude vijgenboom hier hun sporen nalaten. De pretlichtjes in zijn ogen wanneer hij ons vertelt over zijn kleurrijke thuisland, zijn onmogelijk te weerstaan. 

Paddenstoelen onder de oude vijgenboom

Het lijkt voor jullie misschien een beetje vreemd dat we, tot nu toe, geen enkel Spaans gastgezin gehad hebben. Geloof ons, we hebben ons best gedaan maar op de één of andere manier moeten wij er voor hen schrikwekkend uitzien want we hebben bitter weinig reactie gekregen – zou het aan onze bleekscheetlook liggen? Of zijn het onze shorts? Maar niet getreurd, we hebben onze Spaanse tongslag al kunnen oefenen want ons gastgezin is goed geïntegreerd. Na veertien jaar voelen ze zich hier helemaal thuis en wij voelen ons wel degelijk in Spanje.

We worden hier bijna om de oren geslagen met granaatappels, sinaasappels, olijven, peper, paddenstoelen en ‘kruidige groenten’. Op een spirituele manier koesteren Maria en Mathieu elk klein en groot natuurverschijnsel. En ons dagelijks voedsel is een biologische bom aan natuurlekkernijen. Industrieel gefabriceerd voedsel laten de twee zoveel mogelijk links liggen. Maria – en wij ook een beetje - heeft het getroffen met haar man die ons elke avond een smaaksensatie weet voor te schotelen – don’t worry, Tine houdt haar ogen, oren en mond goed open. Hou de receptenpagina maar in het oog de komende week.

Evelien bij de peperbollen

Wij werden ondertussen geïnspireerd door hun spirituele omgang met voedsel en dieren. We proberen hun ‘fruitdieet’ toe te passen: ’s ochtends eten we enkel vers fruit en noten. Wat een radicale ommeslag is na rijkelijk gevulde mueslikommen, ‘jambesmeerde’ boterhammen, stiekeme chocolaatjes, … Maar we doen ons best - alles voor de gezondheid hé. 

De grote stoof in de bijkeuken – waar de honden en katten zich kunnen uitleven – zorgt voor de verwarming van het huis. Via een vernuftig systeem wordt water opgewarmd door de kachel en het hele huis rondgestuurd. Ze hebben gewone radiatoren maar het water dat door de buizen stroomt, wordt verwarmd door hout. Bovendien kan op dit prachtige meubelstuk ook ‘gekookt’ worden en mits enige kennis van zaken kan je er zelfs je brood en koekjes in bakken. De dieren genieten ervan en wij dus ook!

Schoonheid in combinatie met ecologisch leven is een andere spirituele eigenschap waar ze aan vasthouden. Waarom zouden die twee niet te combineren zijn? In de tuin speelt Mozart – een onderzoek zou uitgewezen hebben dat klassieke muziek de groei van je planten stimuleert. Of het echt helpt, weten we niet maar dat alles hier in bloei staat, dat kunnen we wel beamen. Mozart zou ook de creativiteit stimuleren – daarom heeft Tine de gitaar bovengehaald, je weet maar nooit dat ze een verlichtend moment heeft.

Adeo