Bij de Tippings

Met een kaarsvlam als enige lichtbron proberen we ons Portugees avontuur neer te pennen – eco all the way. Het lijkt wel of we telkens bij mensen neerstrijken die stiekem proberen weg te kruipen uit ‘onze maatschappij’ om op hun manier een vrijer leven uit te bouwen richting meer natuur en minder vastgeroeste regeltjes.

Pam en Mark kwamen eerder bij toeval in Portugal terecht. Het Engelse koppel besloot vorig jaar samen met hun zoon de Workaway-toer op te gaan. Gedaan met hun job, op zoek naar nieuwe uitdagingen. Net zoals ons gingen ze werken bij mensen in ruil voor kost en inwoon. Ze gingen olijven plukken in Italië, op huizen passen in Spanje,…

Uiteindelijk belandden ze in Centraal-Portugal waar ze een stuk land kochten. Bij ons zijn ze onbetaalbaar de stukken grond van om en bij de drie hectare. Hier lijkt alles nog mogelijk. Ze vonden zo’n stuk land en besloten onmiddellijk om het domein te kopen. Zonder elektriciteit maar met een tuin vol rijkdommen hebben ze na drie maanden al hopen werk verzet. 

De omgeving is wat je kan noemen een soort niemandsland, onbewerkte savanneachtige landschappen zoefden voorbij toen we naar hier kwamen – Tine ondervond het aan de lijve achteraan al hobbelend in de Landrover, niet echt ecologisch, maar op dit ongegonnen terrein is zo’n wagen nog enigszins te verantwoorden. Na enige verwarring – Pam stuurde ons dat ze ons om 14u zou oppikken in ’t stad maar dook pas een klein uurtje later op - bleek dat Portugal een uurtje later leeft dan ons. Wij vielen helemaal uit de lucht.

In onze groene legertent – met heerlijke matras en een stapels dekens moeten we bekennen - is het kampeergevoel weer helemaal opgeflakkerd. Voor anderen lijkt het misschien primitief maar ontwaken met de frisse geur van olijfbomen en andere groenigheden is een rijkdom. Ons gastgezin heeft ons voorzien van een comfortabele hangmat om in te luieren en een privé-droogtoilet achter onze tent – en neen, het stinkt niet. Het gebeuren brengt ons dichter bij elkaar, we hebben nog nooit zoveel gedeeld als nu.

Waren we enkele maanden later aangespoeld, hadden we wellicht in een tipi geslapen. Pam en Mark willen hier een kleinschalige tipicamping neerplanten, geïnspireerd door een Workaway-ervaring. Dat is waar het volgens ons en onze hosts om draait : het uitwisselen van ervaringen en ideeën en het beste in elkaar naar boven halen.

De voorbije dagen hielpen we bij het leeghalen van enkele van de 270 olijfbomen – je kan ons bijna ervaren olijfplukkers noemen, we hebben zelfs een heus (o)lijflied. Samen met Pam en Rowan regen we de zwarte mediterraanse oliebommetjes van hun takken. Ondertussen ligt er een halve ton klaar om naar de molen te gaan.

Mark ontfermde zich over de installatie van hun zonnepanelen. Binnenkort is het gedaan met het zich behelpen met generatoren en batterijen en kunnen ze zich voorzien van schone energie. Vijf tot de nok gevulde waterputten zorgen voor de nodige watervoorziening voor het drietal . Ondertussen heeft de handige Harry van het gezin het al voor elkaar gekregen dat er warm water uit de douchekop stroomt – fioew,  ontsnapt aan de koude douche…

Até logo!