Biologische olijvenoogst

 From olive to oil: only two letters different, but a whole proces in between! 

We hebben vandaag bomen gekamd - excuseer? Ja, echte bomen gekamd. Niet geborsteld of gekleurd. Enkel gekamd. De blaadjes van de bomen waren als (on)zachte haren, terwijl de olijven vergelijkbaar waren met hardnekkige 'knobbels' of luizen die zich vastzetten in het bladergewas. 

En op deze olijven mogen we écht het label bio plakken: niet enkel omwille van de natuurpracht en praal hier, maar wel en vooral omdat het land van Maria en Mathieu ondertussen 17 jaar pesticidevrij is. En volgens de Spaanse wet mag je het label 'bio' pas plakken op je oogst als je land maar liefst 16 jaar pesticidevrij is. Dus zowel legaal als proefondervindelijk kunnen wij hier spreken over 'bio-olijven'.

 

Zelfs de pas geplante boompjes geven al heel wat olijven

Een dagje olijven plukken, zorgt er trouwens voor dat je handen 's avonds poedelzacht zijn. Je zou voor minder de boom in kruipen en olijven wrijven. Vandaag brachten we onze oogst bij de 'perser'. Benieuwd hoeveel liter olijfolie er uit zo'n 200 kilogram olijven zullen vloeien.

Op de meeste plaatsen in Spanje waar de hitte en droogte voorbije twee jaar enorm waren, groeiden er dit jaar echter weinig olijven. M en M hebben door hun rijkdom aan water meer geluk gehad. Aangezien ze op slechts enkele honderden meter van de grootste rivier van Spanje wonen, de Ebro, kunnen ze via hun ingenieus uitgewerkt watersysteem, hun tuin voorzien van voldoende 'vochtigheid'. Daarenboven maken ze gebruik van technologie die zorgt voor gestructureerd, gevitaliseerd water. Het zorgt ervoor dat de 'natuurlijke beweging van water' terug wordt hersteld. Elke porie in ons lichaam zwemt ondertussen in dit water. Moeilijk om te zeggen of we ons nu echt 'anders' voelen, maar dat het water hier smaakt, dat kunnen we alletwee luidkeels beamen.

Naast de waterspoeling die we onszelf geven, proberen we ook ons innerlijke lichaam te zuiveren. Met citroenmelisse, (chocolade)munt, gember en andere tuinverse kruiden maken we dagelijks onze thee. Tine is een echte theefanaat geworden, Eveliens schepje honing in de thee is ondertussen achterwege gelaten. Dus we durven zeggen dat je de versheid écht SMAAKT - en daar zijn we dan weer met onze smaakpapillen. Wij, als goeddoorvoede wezentjes, kunnen het maar niet achterwege laten.