Thanksgiving in Portugal

We hebben net onze laatste ochtend olijfplukken achter de rug. Samen met onze gastvrouw slaagden we er al tetterend in om nog een drietal bomen leeg te roven alvorens onze oogst naar de molen te brengen. Binnen drie weken is de olijfolie klaar.

Hier in deze streek is het de normaalste zaak van de wereld om je eigen olijfolie te hebben. Maar olie is niet het enige wat je uit deze zwarte vruchtjes kan halen. Uiteraard kan je er ook een lekker aperitiefhapje van maken - wat wel enige vaardigheid vereist want olijven rechtstreeks van de boom zijn echt niet te vreten, geloof ons. Je kan het ook gebruiken als basis voor cosmetica en een Ierse dame wist ons zondag op het Thanksgivingfeest van priester Alan te vertellen dat je er zelfs biodiesel van kan maken - het proberen waard, niet?

Thanksgivingfeest? Ja, Thanksgivingfeest bij Priester Alan, hoofd van de baptistische kerk hier. Een gezapige Amerikaanse man met cowboyhoed die hier in de buurt aan liefdadigheidswerk doet. Op een groot terrein vol olijf- en quintsbomen - één of andere vrucht die je moet koken waarna het de smaak en textuur van appel krijgt. Heerlijk in taarten en andere desserts en dat slaan wij niet af natuurlijk - heeft hij samen met zijn vrouw een soort opvangcentrum voor kinderen met een moeilijke thuissituatie. Daarnaast leidt hij een kerkdienst op zondag . Eén van zijn liefdadigheidsbezigheden is Portugees leren aan de inwijkelingen waar Pam er één van is – nochtans geen baptistische volgeling

Rowan, Pam en Marks zoon met zijn bord vol lekkers

Zondag had hij iedereen uitgenodigd voor een echt Thanksgivingfeest met een overvloed aan kalkoen en mashed potatoes gevolgd door pumpkin pie en nog veel ander lekkers. Hoeveelheden naar Amerikaanse normen – we hadden geen honger meer. Het was een gezellige bende van Portugese lokalen en Engelse inwijkelingen. Leuk om eens mee te maken. Hoogtepunt was de zangstonde van priester Alan en zijn spontaan meezingend Portugees mannenkoor dat uit volle borst ‘ Oh happy day’ meekweelde – het klonk echt goed, we waren onder de indruk.

We hadden ons de avond ervoor voorbereid op de dag door samen met Pam en Mark ons Portugees te oefenen en ik moet zeggen, we beginnen er al iets van te snappen. Het is eigenlijk gewoon een mix van Frans, Spaans met hier en daar een Arabisch-Russisch klinkende klank – niet zo moeilijk dus. We gebruikten de 'gekende' methode van Michel Thomas die ons belooft om in acht uur Portugees te leren. We hebben slechts een klein uurtje deelgenomen aan de lessen maar we zijn toch al iets wijzer geworden – Verdadeiro!